попрочело

Речник на българския език

1. попрочело — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

попрочело е производна форма на попрочета (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. попрочело — мин. деят. св. прич. ср. р.

попрочело е производна форма на попрочета (мин. деят. св. прич. ср. р.).