попроучил е

Речник на българския език

1. попроучил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

попроучил е е производна форма на попроуча (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. попроучил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

попроучил е е производна форма на попроуча (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).