попришпорило

Речник на българския език

1. попришпорило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

попришпорило е производна форма на попришпоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. попришпорило — мин. деят. св. прич. ср. р.

попришпорило е производна форма на попришпоря (мин. деят. св. прич. ср. р.).