попришпорел

Речник на българския език

1. попришпорел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

попришпорел е производна форма на попришпоря (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. попришпорел — мин. деят. несв. прич. м. р.

попришпорел е производна форма на попришпоря (мин. деят. несв. прич. м. р.).