поотшумявал

Речник на българския език

1. поотшумявал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотшумявал е производна форма на поотшумявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотшумявал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотшумявал е производна форма на поотшумявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поотшумявал — мин. деят. св. прич. м. р.

поотшумявал е производна форма на поотшумявам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поотшумявал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поотшумявал е производна форма на поотшумявам (мин. деят. несв. прич. м. р.).