поотчуждил е

Речник на българския език

1. поотчуждил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотчуждил е е производна форма на поотчуждя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотчуждил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотчуждил е е производна форма на поотчуждя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).