поотчуждавал е

Речник на българския език

1. поотчуждавал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотчуждавал е е производна форма на поотчуждавам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотчуждавал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотчуждавал е е производна форма на поотчуждавам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поотчуждавал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотчуждавал е е производна форма на поотчуждавам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).