поотслабел

Речник на българския език

1. поотслабел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотслабел е производна форма на поотслабя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотслабел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поотслабел е производна форма на поотслабя (мин. деят. несв. прич. м. р.).