поотпочинел

Речник на българския език

1. поотпочинел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотпочинел е производна форма на поотпочина (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотпочинел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поотпочинел е производна форма на поотпочина (мин. деят. несв. прич. м. р.).