поотпочинало

Речник на българския език

1. поотпочинало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотпочинало е производна форма на поотпочина (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотпочинало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поотпочинало е производна форма на поотпочина (мин. деят. св. прич. ср. р.).