поотпил си

Речник на българския език

1. поотпил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поотпил си е производна форма на поотпия (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. поотпил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поотпил си е производна форма на поотпия (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).