поотмятаха

Речник на българския език

1. поотмятаха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

поотмятаха е производна форма на поотмятам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. поотмятаха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

поотмятаха е производна форма на поотмятам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).