поотмятал е

Речник на българския език

1. поотмятал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотмятал е е производна форма на поотмятам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотмятал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотмятал е е производна форма на поотмятам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поотмятал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотмятал е е производна форма на поотмятам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).