поотминело

Речник на българския език

1. поотминело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотминело е производна форма на поотмина (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотминело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

поотминело е производна форма на поотмина (мин. деят. несв. прич. ср. р.).