поотминел

Речник на българския език

1. поотминел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотминел е производна форма на поотмина (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотминел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поотминел е производна форма на поотмина (мин. деят. несв. прич. м. р.).