поотминало

Речник на българския език

1. поотминало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотминало е производна форма на поотмина (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотминало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поотминало е производна форма на поотмина (мин. деят. св. прич. ср. р.).