поотминавал

Речник на българския език

1. поотминавал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотминавал е производна форма на поотминавам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотминавал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотминавал е производна форма на поотминавам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поотминавал — мин. деят. св. прич. м. р.

поотминавал е производна форма на поотминавам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поотминавал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поотминавал е производна форма на поотминавам (мин. деят. несв. прич. м. р.).