поотметяла

Речник на българския език

1. поотметяла — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поотметяла е производна форма на поотмета (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поотметяла — мин. деят. несв. прич. ж. р.

поотметяла е производна форма на поотмета (мин. деят. несв. прич. ж. р.).