поотметете

Речник на българския език

1. поотметете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

поотметете е производна форма на поотмета (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. поотметете — повелително наклонение, мн. ч.

поотметете е производна форма на поотмета (повелително наклонение, мн. ч.).