поотместил си

Речник на българския език

1. поотместил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поотместил си е производна форма на поотместя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. поотместил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поотместил си е производна форма на поотместя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).