поотместило

Речник на българския език

1. поотместило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотместило е производна форма на поотместя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотместило — мин. деят. св. прич. ср. р.

поотместило е производна форма на поотместя (мин. деят. св. прич. ср. р.).