поотместила

Речник на българския език

1. поотместила — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поотместила е производна форма на поотместя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поотместила — мин. деят. св. прич. ж. р.

поотместила е производна форма на поотместя (мин. деят. св. прич. ж. р.).