поотместил
1.
поотместил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
поотместил
е производна форма
на поотместя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
поотместил —
мин. деят. св. прич. м. р.
поотместил
е производна форма
на поотместя (мин. деят. св. прич. м. р.).