поотместело

Речник на българския език

1. поотместело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотместело е производна форма на поотместя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотместело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

поотместело е производна форма на поотместя (мин. деят. несв. прич. ср. р.).