поотместела

Речник на българския език

1. поотместела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поотместела е производна форма на поотместя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поотместела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

поотместела е производна форма на поотместя (мин. деят. несв. прич. ж. р.).