поотмело

Речник на българския език

1. поотмело — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотмело е производна форма на поотмета (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотмело — мин. деят. св. прич. ср. р.

поотмело е производна форма на поотмета (мин. деят. св. прич. ср. р.).