поотложило

Речник на българския език

1. поотложило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотложило е производна форма на поотложа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотложило — мин. деят. св. прич. ср. р.

поотложило е производна форма на поотложа (мин. деят. св. прич. ср. р.).