поотлеел

Речник на българския език

1. поотлеел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотлеел е производна форма на поотлея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотлеел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поотлеел е производна форма на поотлея (мин. деят. несв. прич. м. р.).

3. поотлеел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотлеел е производна форма на поотлея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

4. поотлеел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поотлеел е производна форма на поотлея (мин. деят. несв. прич. м. р.).