поотлагало

Речник на българския език

1. поотлагало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотлагало е производна форма на поотлагам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотлагало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотлагало е производна форма на поотлагам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. поотлагало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поотлагало е производна форма на поотлагам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. поотлагало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

поотлагало е производна форма на поотлагам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).