поотегчило

Речник на българския език

1. поотегчило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотегчило е производна форма на поотегча (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотегчило — мин. деят. св. прич. ср. р.

поотегчило е производна форма на поотегча (мин. деят. св. прич. ср. р.).