поотвикнал

Речник на българския език

1. поотвикнал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотвикнал е производна форма на поотвикна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотвикнал — мин. деят. св. прич. м. р.

поотвикнал е производна форма на поотвикна (мин. деят. св. прич. м. р.).