поотбила съм

Речник на българския език

1. поотбила съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ж. р.

поотбила съм е производна форма на поотбия (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ж. р.).

2. поотбила съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ж. р.

поотбила съм е производна форма на поотбия (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ж. р.).