поостроумничили

Речник на българския език

1. поостроумничили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

поостроумничили е производна форма на поостроумнича (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. поостроумничили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

поостроумничили е производна форма на поостроумнича (мин. деят. св. прич. мн. ч.).