поостроумничил

Речник на българския език

1. поостроумничил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поостроумничил е производна форма на поостроумнича (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поостроумничил — мин. деят. св. прич. м. р.

поостроумничил е производна форма на поостроумнича (мин. деят. св. прич. м. р.).