поостанало

Речник на българския език

1. поостанало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поостанало е производна форма на поостана (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поостанало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поостанало е производна форма на поостана (мин. деят. св. прич. ср. р.).