поопростил е

Речник на българския език

1. поопростил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поопростил е е производна форма на поопростя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поопростил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поопростил е е производна форма на поопростя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).