поопичал

Речник на българския език

1. поопичал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поопичал е производна форма на поопичам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поопичал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поопичал е производна форма на поопичам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поопичал — мин. деят. св. прич. м. р.

поопичал е производна форма на поопичам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поопичал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поопичал е производна форма на поопичам (мин. деят. несв. прич. м. р.).