поопитвал

Речник на българския език

1. поопитвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поопитвал е производна форма на поопитвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поопитвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поопитвал е производна форма на поопитвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поопитвал — мин. деят. св. прич. м. р.

поопитвал е производна форма на поопитвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поопитвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поопитвал е производна форма на поопитвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).