поопипаха

Речник на българския език

1. поопипаха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

поопипаха е производна форма на поопипам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. поопипаха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

поопипаха е производна форма на поопипам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).