поомекнело

Речник на българския език

1. поомекнело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поомекнело е производна форма на поомекна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поомекнело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

поомекнело е производна форма на поомекна (мин. деят. несв. прич. ср. р.).