поомекнало

Речник на българския език

1. поомекнало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поомекнало е производна форма на поомекна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поомекнало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поомекнало е производна форма на поомекна (мин. деят. св. прич. ср. р.).