поолекнело

Речник на българския език

1. поолекнело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поолекнело е производна форма на поолекна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поолекнело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

поолекнело е производна форма на поолекна (мин. деят. несв. прич. ср. р.).