поокопитил си

Речник на българския език

1. поокопитил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поокопитил си е производна форма на поокопитя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. поокопитил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поокопитил си е производна форма на поокопитя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).