поокопитила

Речник на българския език

1. поокопитила — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поокопитила е производна форма на поокопитя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поокопитила — мин. деят. св. прич. ж. р.

поокопитила е производна форма на поокопитя (мин. деят. св. прич. ж. р.).