поокопитил
1.
поокопитил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
поокопитил
е производна форма
на поокопитя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
поокопитил —
мин. деят. св. прич. м. р.
поокопитил
е производна форма
на поокопитя (мин. деят. св. прич. м. р.).