поокопители

Речник на българския език

1. поокопители — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

поокопители е производна форма на поокопитя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. поокопители — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

поокопители е производна форма на поокопитя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).