поокопител
1.
поокопител —
преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
поокопител
е производна форма
на поокопитя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
поокопител —
мин. деят. несв. прич. м. р.
поокопител
е производна форма
на поокопитя (мин. деят. несв. прич. м. р.).