поокопитвал

Речник на българския език

1. поокопитвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поокопитвал е производна форма на поокопитвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поокопитвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поокопитвал е производна форма на поокопитвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поокопитвал — мин. деят. св. прич. м. р.

поокопитвал е производна форма на поокопитвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поокопитвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поокопитвал е производна форма на поокопитвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).