поококорвал

Речник на българския език

1. поококорвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поококорвал е производна форма на поококорвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поококорвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поококорвал е производна форма на поококорвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поококорвал — мин. деят. св. прич. м. р.

поококорвал е производна форма на поококорвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поококорвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поококорвал е производна форма на поококорвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).