пооклюмали

Речник на българския език

1. пооклюмали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

пооклюмали е производна форма на пооклюмам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. пооклюмали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

пооклюмали е производна форма на пооклюмам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. пооклюмали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

пооклюмали е производна форма на пооклюмам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. пооклюмали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

пооклюмали е производна форма на пооклюмам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).